به نقل از «فارس»

گزارشی از ارتقای درجه بیمارستان شهید نورانی تالش

تاریخ انتشار: ۴ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۱۸۳۳۰

به گزارش خبرگزاری فارس از تالش، درحالی که طی ماه‌های گذشته خطر تنزل درجه بیمارستان شهید نورانی تالش از درجه ۲ به درجه سه این مرکز درمانی را تهدید می‌کرد با برنامه‌ریزی‌ها و اقدامات انجام شده از سوی مدیران جوان بهداشت و درمان تالش در ۲ ماه گذشته درجه بیمارستان تالش از ۲به یک ارتقا یافت.

این مرکز درمانی با مشکلات و کمبودهای متعددی مواجه است و نگاهی به درجه فعلی این بیمارستان و بررسی دلایل قرار گرفتن آن در شمار مراکز در خطر تنزل درجه، خود نشان از فاصله آن با وضعیت ایده آل دارد و شاید شنیدن خبر ارتقای درجه این بیمارستان برای عده ای عجیب به نظر برسد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما باید بدانیم که ارتقای درجه بیمارستان به معنای نبود مشکل و کامل بودن خدمات آن نیست، بلکه یک گام رو به جلو و حرکت به سوی  ارتقای خدمات و مدیریت آن است.

به گفته کارشناسان دانشگاه علوم پزشکی گیلان، ارزیابی بیمارستان‌ها در سطح ملی و از سوی کارشناسان کشوری و در یک بازه چند روزه و به‌صورت حضوری و براساس بررسی‌های میدانی کارشناسان خبره وزارت بهداشت انجام می‌شود. 

این کارشناسان معتقدند که در این ارزیابی‌ها حدود ۵۰۰ شاخص در ۱۹ محور مورد بررسی قرار می‌گیرد که برای  قرار گرفتن در لیست بیمارستان‌های درجه یک باید بالای ۶۵ درصد از این شاخص‌ها در بخش مختلف رعایت شده باشد، شاخص‌های که بسیاری از آن‌ها پنهان و تخصصی بوده و شاید در نگاه اول از دید مراجعین پنهان بماند.

جالب است بدانیم این شاخص‌ها از تفکیک زباله و بی‌خطرسازی آن برای محیط زیست تا تکریم بیماران و همراهان و همچنین انجام دقیق و بدون خطای عمل‌های جراحی را در برمی‌گیرد و داشتن امکانات و تجهیزات تنها ۱۵ درصد در این ارزیابی ها اثرگذار است.

به گفته سعید رستمی مدیر شبکه بهداشت شهرستان تالش، با توجه به افزایش  ۳۰ تا ۴۰ میلیارد تومانی بودجه‌های دولتی در پی ارتقای درجه بیمارستان قطعاً می‌شود بسیاری از نیازهای عمومی این مرکز را تأمین کرده و بخش زیادی از مشکلات خرد را با مدیریت صحیح رفع کرد.

رستمی اذعان کرده که قطعاً با ارتقای درجه بیمارستان شهید نورانی شاهد ارتقای خدمات و شاخص‌های متعددی برای مردم تالش خواهیم بود و مدیران این بیمارستان برای بهره‌مندی از امتیازات ارتقای درجه مجبور به رعایت شاخص های وزرات بهداشت می‌باشند.

رعایت حقوق گیرندگان خدمت، تأمین داروهای مورد نیاز بیماران بخش بستری و امکانات رفاهی برای همراهان بیمار، افزایش آمار عمل های جراحی و کاهش خطاهای پزشکی، ارتقای مراقبت های پرستاری و پزشکی، ثبت و دسترسی آنلاین به سوابق و  اطلاعات پزشکی و سوابق بستری بیماران،افزایش درستی آزمایشات،مراقبت های مادر ـ نوزاد،کنترل عفونت و استریل مرکزی، افزایش ویزیت‌های تخصصی پزشکان با هزینه‌های اندک، طرح‌های توسعه‌ای،  بی‌خطر سازی و تفکیک زباله‌ها، مدیریت تجهیزات (دستگاه‌های سی تی اسکن، آندوسکپی، کولونوسکپی و...)، برنامه‌ریزی برای حوادث و بحران‌های احتمالی و غیره تنها نمونه‌ای از صدها شاخص مورد ارزیابی در ارتقای درجه بیمارستان است.

طبق قواعد درجه‌بندی وزارت بهداشت و درمان، درجه یک بیمارستان‌ها به سه بخش درجه یک، درجه یک عالی و درجه یک برتر تقسیم می‌شود و مدیر شبکه بهداشت و درمان شهرستان تالش معتقد است که قطعاً با ادامه این رویکرد مدیریتی و اقدامات فنی و تخصصی می‌توانیم در سال‌های آتی جهت ارتقای مجدد بیمارستان شهید نورانی اقدام کرده و با ارائه خدمات بهتر به مردم تالش از اعتبارات چند برابری برخوردار و بسیاری از مشکلات ابتدایی که سال‌هاست مراجعین به این مرکز درمانی را آزار می‌دهد را حل شود.

پایان پیام/۳۳۸۹

منبع: فارس

کلیدواژه: بیمارستان نورانی تالش بیمارستان نورانی بیمارستان تالش بیمارستان شهید نورانی ارتقای درجه بیمارستان شاخص ها درجه یک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۱۸۳۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حال خوب پدر و مادرها با اقدام خوب وزارت بهداشت

صدایم می‌زنند که به حسابداری برو. راستش دست و پایم می‌لرزد. مگر یک خبرنگار، کارمند، کارگر یا هر قشری چقدر درآمد دارد...

به گزارش مشرق، ایمان ملکوتی کارشناس امور خانواده در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت:

آدم تا پدر و مادر نشده نمی‌داند استرس و اضطراب چه طعمی دارد. روزگار هم بالا و پایین زیاد دارد، مثلاً در عصر یک روز بهاری همچنان که مشغول کاری و در فکر و خیال، خنده بچه‌ها در گوش‌هایت زمزمه می‌کند، ناگهان با صدای زنگ تلفن به خود می‌آیی که خودت را برسان، پسر کوچکی که هنوز یک سالش هم نشده، حالش خوب نیست و باید به بیمارستان برویم. نام بیمارستان که می‌آید ناخودآگاه در ذهن تمامی مردم کلید واژه‌های بستری، هزینه، دارو و ... نیز امتداد پیدا می‌کند.

حال شما فکر کن که دکتر شیفت دستور بستری هم بدهد، انگار آسمان به زمین آمده و همانجا می‌نشینی و مبهوت، رفت‌وآمدهای همراهان دیگر بیماران را تماشا می‌کنی. شما را نمی‌دانم ولی این لحظات برای همه پدرها سخت است، استرس و حرف‌های مادر بچه، صحبت‌های دکتر، نگرانی از نوع بیماری و دودوتا چهارتا کردن ذهنی از میزان پول مورد نیاز در کنار هم، تشکیل‌دهنده یک سناریوی غم‌انگیز پدر فرزندی است.

روی تابلوی اورژانس بیمارستان دولتی مفید برگه‌ای نظرم را جلب می‌کند: «به دستور مقام عالی وزارت، تمام هزینه‌های بیماران زیر ۷ سال رایگان است.» زیر لب می‌گویم چه باحال و بدون توجه خاصی از کنارش می‌گذرم، چون هم دل و دماغ فکر کردن به این را ندارم هم خیلی هضمش آسان نیست؛ مگر می‌شود؟! با خودم فکر می‌کنم چند نفر دیگر روزانه به این برگه نگاه می‌کنند و جرقه امید و اطمینان در ذهنشان می‌آید؟ آیا واقعاً این کار شدنی است؟ هزینه بیمارستان رایگان؟ گرفتاری و شلوغی روزهای بیمارستان خیلی مجال فکر کردن به این موضوع را نمی‌دهد و سلامتی خود فرزند اینقدر مهم است که تو حاضری هرچقدر هم لازم باشد هزینه بپردازی ولی او دوباره مثل روز اول بخندد.

روز اول، روز دوم، روز سوم و... همراه با نگرانی، آزمایش‌ها و انجام مراحل درمان کودک طی می‌شود و تو این روزها بدون اعتنا به آن برگه دستور وزیر بهداشت در ذهن خودت مشغول حساب و کتاب هزینه‌های بیمارستان هستی. روز پنجم، دکتر برگه ترخیص را امضا می‌کند. صدایم می‌زنند که به حسابداری برو. راستش دست و پایم می‌لرزد. مگر یک خبرنگار، کارمند، کارگر یا هر قشری چقدر درآمد دارد که بتواند این هزینه‌ها را دوباره جبران کند. با این فکر و خیال جلوی حسابداری می‌رسم.

- پدر بچه شمایید؟

- بله.

- این برگه را ببرید صندوق و بیاورید تا برگه ترخیص را بدهم.

به برگه نگاه می‌کنم. یک کد با یک شماره که انگار رقم پرداختی است. چندبار می‌خوانم: ۳ میلیون؟! با خودم می‌گویم برای ۵ روز خوب است. دوباره یاد برگه روی اورژانس که دستور وزیر رویش بود می‌افتم؛ پس آن چه بود؟ به راهم ادامه می‌دهم و به صندوق پرداخت می‌رسم.

- آقا کارت بکشید، ۳۰۰ هزار تومان.

چشمانم برق می‌زند. یحتمل این هم برای همان یک شب اتاق اختصاصی مادر و بچه است که باید بپردازم. برگه روی شیشه اورژانس راست می‌گفت: «به دستور مقام عالی وزارت، تمام هزینه‌های بیماران زیر ۷ سال رایگان است.»

نفس راحتی می‌کشم و می‌خندم. یاد جمله رهبری می‌افتم که چند سال قبل فرمودند، همراهان بیمار جز دغدغه مریضداری نباید دغدغه دیگری داشته باشند. «دم وزارت بهداشت گرم» می‌گویم و لبخند می‌زنم. آسمان چقدر آبی است. حال فرزندم رو به بهبود است. دوباره می‌خندد و من خوشحالم از آرامشی که بخشی از آن را مدیون تدبیر متولیان درمان کشورم هستم.

حالا چند روزی گذشته است و سرگرم کارم که خبری نظرم را جلب می‌کند: «از امروز تمامی بیمارستان‌های دولتی و واحدهای تابعه دانشگاه مکلف هستند پذیرش، بستری، اعمال جراحی، اقدامات تشخیصی – درمانی و ترخیص کودکان زیر هفت سال بیمه‌شده را به صورت رایگان انجام دهند.» یاد روزهای بستری فرزندم می‌افتم و لبخند می‌زنم؛ لبخندی از سر آرامش. راستی روزانه چه تعداد پدر ایرانی درگیر با این موضوع لبخند بر لبانشان می‌آید؟ کار خوب را باید گفت و تبلیغ کرد.